Makamundong Lihim sa Kumbento - Part XI

Kabanata 11

"Tama Fernando, Ikaw ang batang yan...."Sambit ng mahiwagang nilalang.

Hindi ako makapaniwala sa aking nalaman.

"Papaanong? ibig sabihin?" naguguluhan kong reaction.

“Bakit kaharap ko ang batang sarili ko?” Tanong ko

“Ang batang iyan ay bahagi lamang ng iyong nawalang alaala na kailangan mong iligtas.” Sagot nya.

“Nandito ka sa panahong winawasak ng dyablo ang aming paraiso at ay batang katauhan mo ay nasa piligro.

At nagawa mong iligtas ang bata at naging malapit ang loob sa bata nangangahulugan lamang na….

Ikaw ang lalaking itinakda Pepe at Ikaw rin ang piniling magdala ng lihim sa panahon mo." Sagot ng Mahiwagang nilalang.

"Sinadya kong dalhin ka sa panaginip na ito upang mailagtas mo ang lihim sa kamay ng masasamang loob na ang nais ay maging makapangyarihan.

Pepe, isa kang Ibarra ang pamilyang aming pinagkatiwalaan sa mundong ito.

At pamilyang may karapatang magpatakbo ng mansion o ng kumbento.

At tanging lihitimong miyembro ng Ibarra ang makakaranas ng makamundong lihim para sa kanilang kaligayahan." Paliwanag nito."

"Panahon na rin upang maibalik sayo ang alaalang nawala."Dagdag pa nito.

“Papano?” Tanong ko.

Ilang sandali ay ipinatong sa akin ng mahiwagang nilalang ang kanyang bastos sa aking ulo at sabay palo.

"ARAAYYY!!!" sigaw ko.

"Bakit mo ako pinalo! Heraya! Ang sakit, hala bumukol! si Heraya talaga."Reaction ko matapos akong paluin ng baston sa ulo ni Heraya.

At sa pagpalo nyang iyon ay naglaho na rin ang bata at ang ina nitong nabawian ng buhay.

Oo nagbalik na nga ang buong alaala ko at nakilala ko ang mahiwagang nilalang… si Heraya.

Si Heraya ay ang diwatang tagapangalaga na nakatira sa kabilang dimensyon ng aming Mansion.

Ang kinatatayuan ng mansion ay dating paraiso ng mga diwata nympho na nasa kabilang mundo at sila ay nabubuhay sa sarap ng kamunduhan. At si Heraya ang namumuno sa kanila, siya rin ang nagsisilbing reyna ng mga ito.

Nagmula ang lahat ng umibig ang dating tagapangalaga sa isang tagalupa na kabilang sa pamilyang Ibarra, ng magtalik ang magkaibang nilalang ay nagmula ang makamundong lihim na tanging sa lihitimong pamilya ng Ibarra lamang iikot ang lihim ng pakikipagtalik sa mga diwatang nympho at mga babae na bahagi ng pamilyang Ibarra.

Ang ama ng Pamilyang Ibarra sa bawat henerasyon ang syang nagdadala ng lihim at sya ang may karapatang pumili ng babaeng pagsasabihan ng lihim upang maging bahagi ng pamilya.

Dito nagmula ang maramihang pagtatalik sa aming pamilya kaya ako’y bunga ng pagmamahalan ng tao sa tao habang nakikinaig ang reyna ng mga diwata.

Dahil dito ay malayang nakakatalik ng mga babae at mga lalake sa loob ng mansion ang bawat isa at maging ang mga nympho. Sa pamamagitan ng pakikipagtalik at pagpapakaligaya sa pagtatalik ay napapasaya ang diwatang tagapangalaga na syang bumabasbas sa pamilya at sa lugar.

Kasama dito ang immortalidad, na kung saan ay hindi nararanasan ng aking pamilya ang panghihina ng katawan at mamuhay sa idad na nais. Na siya ring inaasam ng mga taong gustong mabuhay ng matagal. Hindi dapat gamitin ito sa masamang layunin at makasariling kaligayahan.

Kung magagamit ito sa kasamaan ay isang malaking trahedya ang mangyayari na naging dahilan ng kanilang kamatayan. Kukunin ang mga kaluluwa ng mga taong nasa paligid ng kumbento o ng mansion tulad ng nangyari kina Don Lucio at Madre Superyora Clarita.

Sa pagkasunog ng mansion ay napilitang lumisan ng mga diwata at ng tungo sa batis upang doon mamalagi hanggang dumating ang panahong maangkin uli ang mansion.

Sa mga panahong naging lugar ng parausan ito ng mga prayle ay pinasukan ito ng dyablo at walang kapangyarihan ang mga diwatang nympho sa dyablo dahil parte sila ng kalikasan.

Subalit nagawa nitong bihagin ang unang reyna ng mga diwatang nympho na syang diwatang nag-anyong dyablo na kumitil sa buhay nina Don Lucio at ng mga kasama nito. Sya ring Dyablong nakipagkasundo kina Olga, Agnes at Eva.

Nais ng Dyablong iyon na lumaya at ang tanging paraan ay ang maghandong ng pitong birheng babae para mapangasawa nito. Si Salome na sana ang huli sa mga ito at inaasahan ito ng dyablo subalit hindi na birhen si Salome ng ialay ito sa kanya kaya pinatay nya ang mga tao na nasa ritual.

Para maligtas si Salome at iba pang inosenteng madre sa kumbento ay isinakripisyo nina Olga, Agnes at Eva ang kanilang mga kaluluwa at paghandaan ang susunod na ritual.

Kung wala birheng maialay sa susunod na ritual ay ang kaluluwa ni Salome ang kapalit kasama ng kaluluwa ng mga tao sa kumbento.

Ang dahilan kung bakit mukhang taong kalabao si Heraya ay protection sa dyablong bumihag sa kanyang kapatid.

Ito ang buong katotohanan ng aming pamilya, ng aking pagkatao.

“Ngayon nagbalik na ang alaala mo Fernando, anong nais mo?” Tanong ni Heraya.

“Ag nais ko ay ang maibalik ang dating ligaya sa mansion at mamuhay ng tahimik.”Sagot ko.

“Masusunod panginoon.” Lumuhod si Heraya na may tuwa.

“Mag-iingat ka Fernando, dahil makakaharap mo na ang kalaban.” Sambit nito.

“Sino po??” Tanong ko

Hindi na sumagot si Heraya at unti-unting lumalayo sya sa akin mukhang tapos na ang panaginip.

Mataas na ang sikat ng araw ng magising ako at wala na doon ang tatlo kaya dagli na akong umalis at bumalik sa aking silid.

Kasama ang nanumbalik na alaala ay maililigtas ko na si Salome. Pero ang tanong sino ang kalaban?

Ng handa na akong magtrabaho ay agad akong nagtungo sa opisina ni Madre Superyora at mukhang maraming tao ang nagkukumpulan.

Agad akong nakaramdam ng kaba baka mapahamak si Salome kaya agad akong nagtungo sa opisina ni Madre Superyora.

“ANONG KAGULUHAN ITO!!?” sigaw ko upang makuha ang atensyon ng mga tao sa labas ng opisina ni Madre Superyora.

“Pepe may naghahanap kay Madre Superyora, siya raw ang punong bayan ng barrio.” Sagot ng isang madre.

“Ganun ba...”

“Sige ako na po ang bahala magsibalik na po kayo sa inyong mga gawain.”Sambit ko.

“Mag-iingat ka Pepe mukhang mayayabang ang mga iyan, ayaw maghintay.” Sambit ng isa pang Madre.

“Magandang araw mga Ginoo ano pang maipaglilingkod namin?” Tanong ko sa mga bisita.

“Ako si Don Jose Karnelios, punong bayan ng barriong ito at (magiging makapangyarihang tao pagnaging immortal ako.) Ehem!”

“Nais kong makausap ang Madre Superyora dito upang ihandog ang aking proteksyon sa kumbentong ito.(ng makantot namin siya at maihanda na ang ritual.) ehem!”

Lumabas si Madre Superyora sa kanyang silid mukhang tinanghali ito ng gising dahil sa nangyari kagabi. at dali itong nagtungo sa kanyang opisina.

Nang malapit na ito sa kanyang opisina ay narinig na nya ang boses ng mga bisita, tumaas ang kilay nya ng makita akong nakikipag-usap sa mga bisita.

Lalapit na sana sya ng pigilan sya ni Father Dominic. “Wag Madre Superyora.”

“Father, anong ibig sabihin nito? May mga bisita tayo.”Sambit nito na medyo mataas ang tinig.

“Wag kang mainggay Madre Superyora hayaan mo lang si Pepe sa kanyang ginagawa. Sila ang mga kalaban na nagbabalak na maging immortal.” Sagot ni Father Dominic.

Natigilan si Madre Superyora,

“Tama si Father Dominic, Madre Superyora hayaan muna natin si Pepe. (sabay kindat kay Father Dominic.) Dito rin natin masusub ukan si Pepe kung tapat siya sa lihim o sya ang kalaban.” Sambit ni Olga.

“Naguguluhan ako anong ibig nyong sabihin?” Sambit ni Madre Superyora.

“Panoorin na lang po natin si Pepe doon mo malalaman ang sagot.” Sambit ni Eva.

Napapayag nila si Madre Superyora, at tumingin kay Pepe.

“Teka ba't sino ka ba!? Ba't ko sinabi sayo ang pakay ko, Tawagin mo ang Madre Superyora.”Sambit ni Don Jose.

“(aba eh! Ewan ko.. ikaw tong putak ng putak…. )” Sagot ko sa sarili,

Totoo nga ang sinabi ng mga madre may kayabangan nga itong patpating bisita namin. Ang dalawang tauhan nitong mukhang goons ang inaalala ko dahil malalaki ang katawan.

Mukhang sakitin si Don Jose dahil sa kapayatan nito na parang palito, subalit bilib ako sa lakas ng apog nito.

Natunugan ko na kung ang totoong pakay nito, kaya naglakas loob akong kumprontahin sya.

“Ikinalulungkot po pero wala po rito ang aming Madre Superyora sya po ay nasa isang pagtitipon ng mga madre sa kabihasnan at ako po ang pinagkatiwalaang mangasiwa pansamantala.” Paliwanag ko.

“Nagpapatawa ka ba!? Eh mukhang atsoy kalang dito ah!?” Pasigaw na tanong ni Don Jose.

“Magtigil ka!” Sagaw ng isa sa mga tauhan ni Don Jose sabay tulak sa balikat ko ng isa.

Nabigla si Madre Superyora sa kanyang nakita at mukhang lilitaw na ito upang mapigilan ang nag-aambang na gulo.

“Paki-usap Madre Superyora!” Pakiusap ni Father Dominic.

“Pero paano si Pepe? Nakakahiya kung sila nga ang totoong mga bisita.”Sagot ni Madre Superyora.

“Wag kang mag-alala alam ni Pepe ang kayang ginagawa at kaya nyang ipagtanggol ang kanyang sarili.” Sambit ni Agnes.

“Kunting lamig lang mga kaibigan at sanay intindihin nyo ang situwasyon, wala rito ang Madre Superyora sa isang lingo pa ang balik.”Kalmado kong sagot.

“Aba hindi maari ito!!, kailangan kong makakausap ang Madre Superyora, kailangan kong maging immortal! Este kailangan kong sabihan sya dahil marami akong ginagawa.”

“Ipagbiling nyo na lang sa akin ang nais nyong iparating sa kanya at bumalik na lang po kayo sa makalawa.”payo ko.

“HINDI!! Kailangan ko syang makausap, kailangang maumpisahan na ang ritual este. Para sa kapakanan ng kumbentong ito dahil nasa peligro ang situwasyon ninyo. May birhen na akong iaalay este nandito ako upang iligtas kayo.” Sagot nito.

“Ano po ibig nyong sabihin?” Tanong ko.

“Hindi mo ba alam na nalalapit na ang panahon ng ritual at kailangang maghanda na para maging imortal ako este maligtas kayo sa dyablo.” Sambit ni Don Jose.

“Hahaha..... hahaha....” Natatawang reaksyon ni Pepe.

Na pinagtakhan ng mga bisita maging nina Madre Superyora.

“Paumanhin po pero hindi na naming kailangan ng tagapagligtas. Hahaha….” Sagot ni Pepe

Ikinagulat ito ni Madre Superyora at maging ng iba pa.

“Anong ibig mong sabihin Pepe?” Tanong sa sarili ni Madre Superyora.

“A-anong I-ibig mong s-sabihin!?”nabiglang reaksyon ni Don Jose.

“Kilala na po namin ang lalaking itinakda at wala na pong ritual o pag-aalay ng birhen na magaganap.” Nakangiting sambit ni Pepe.

“Hindi maari dahil ako lamang ang tagapagligtas ng kumbentong ito… dahil kabilang ako sa pamilyang Karnelios at namumukod tanging Karnelios sa panahong ito dahil pinapatay ko na sila este dahil yumao na sila.”

Lingid sa kaalaman ng marami ay dumating na ang totoong punong bayan ng barrio at nakikinig lamang ito sa diskusyon ng dalawa.

“Sino!?, sino ang itinakda Pepe?” Reaksyon nina Madre Superyora, Father Dominic, Olga, Agnes at Eva.

“Paanong nangyari iyon!? Isa itong kasinungalingan!!! hindi ito totoo!!”Galit na reaksyon ni Don Jose.

“Hindi kami nakikipagbiruan sayo babang tao!” Sambit ng isa sa mga tauhan ni Don Jose.

“Bawiin mo ang sinabi mo!” Sambit ng isa pa sabay tulak uli sa aking balikan.

“Bakit sino bang nagsabing nagbibiro ako?” Banat ko

“Nasaan ang ibidensya mo?” Tanong ni Don Jose.

“Totoo ang lahat ng sinabi ko…. kung ako sa inyo ay aalis na ako dahil nasa mansyon ko kayo.” Seryosong sambit ni Pepe.

“M-mansyon!? Mo?” Nanlaki ang mata ni Don Jose at gayundin ng dalawang tauhan nya.

Maging sina Madre Superyora ay napatanong sa sinabing iyon ni Pepe.

“Nakakapanibago ka Pepe....” Sambit ni Madre Superyora.

“Ah! Hahaha…. paumanhin dating mansyon ko pala. Dahil inangkin ito ng mga prayle ng sunugin ng pamilyang Karnelios” Paglilinaw ni Pepe.

“Mansyon mo? Sino kang pangahas?” Tanong ni Don Jose habang dinuduro ako.

“Haaayyy… iba talaga pag nakasuot na pangmahirap, mababa ang tingin ng tao sayo tsk! Tsk! Tsk!.” Panghihinayang na sambit ni Pepe

“Ako si Fernando Santo y Ibarra the third, ang kaisa-isang anak na lalake ni Don Fernando Ignacio y Ibarra Jr. at Salvacion Vega y Hera na nagmamay ari ng Mansiong Hera Paraiso.” Pagpapakilala ni Pepe.

Habang ipinapakilala ni Pepe parang nabuhusan ng malamig na tubig si Don Jose at hindi rin makapaniwala ang mga taong nakatunghay sa pangyayari.

Nagulat din cya at hindi makapaniwala. “Paano ko nasabi iyon?, galling ko ah! hehehe” Tanong ni Pepe sa sarili.

“Papanong... ?” Tanong ni Don Jose habang nanginginig ito at hinahawakan ang dibdib.

“Nung gabing bago nyo pinagpapatay ang pamilya ko at sunugin ang mansion ay syang gabing ding iyon na nakipagkasundo kami sa mga tusong prayle na gawing kumbento ang mansyon dahil mapapahamak ang pamilya naming hindi naming akalain na ipapatay nga kami matapos ibigay ang mansion.

Nung gabing iyon ay natatakot ako dahil nagpapakita sa akin ang isang halimaw at pilit na kinukuha ako upang ilayo sa mansion. Hindi ako pumayag at nagtago ako sa isang malaking sisidlan at ng matapos nyong patayin ang buong pamilya ko ay doon ako lumitaw.

Sinunog nino ang Mansion, pero lingid sa kaalaman nyo ay buhay ako at nasa loob lamang ako ng mansion.

Pinapatay ng Pamilyang Karnelios ang buong pamilya ko upang makamit ang Immortalidad at kapangyarihan sa barrio.

Subalit niligtas ako ng isang mahigang lalake mula sa barrio.

At doon ay iniwan ako sa isang maliit na kubo ng isang mag-asawang walang anak at inampon ako ng magsasaka na nagngangalang Inggo San Vido at Marceng San Vido.”Kwento ni Pepe.

Hindi makapaniwala ang lahat sa kanilang nalaman.

“Gusto mo ng katibayan?!! Heto!!”Sambit ni Pepe sabay punit sa kanyang suot na sando.

“Aaahh… ang tatak ng Ibarra!!!... hinde!!! … isa ka ngang Ibarra!!” Namamanghang reaksyon ni Don Jose.

Nagulat ang lahat….

“Totoo ba ito?” Tanong ni Madre Superyora.

“Yan ang tatak na nakita namin kagabi Madre Superyora kaya masasabi naming siya ang lalaking itinakda.” Sambit ni Olga

“Hinde… Hinde… HINDE!!! Patayin nyo sya!!!” Nagmamadaling galit n autos ni Don Jose.

BANG!! BANG!!

Mabilis ang mga pangyayari maging si Pepe ay hindi malaman kung anong gagawin.

“HULIHIN ANG MGA TAONG YAN!!” Sigaw n autos ng isang makapangyahirang lalaki.

Paglingon ni Pepe ay...

“ELIAS!! Waaaaahhhh……. Niligtas mo akoh!.... waaaahhh….” Hagulgol ni Pepe at yumapos ito kay Elias na parang isang bata.

“Don Fernando ... ayos nap o ligtas na kayo!” Pagsisiguro ni Elias.

Namula ang mukha ni Don Jose, hindi nya inakalang buhay pa ang pamilya Ibarra. Hindi siya makapaniwalang dito magtatapos ang kanyang kahibangan.

“Hiindee!!!” Sigaw ni Don Jose habang pinoposasan siya ng mga pulis at biglang inatake ito sa puso.

“Isugod nyo na yan sa Ospital!” Utos ni Elias.

“Masusunod po Punong Bayan!” Sagot ng mga pulis.

“Punong bayan? Ikaw ang punong bayan Elias??” Pamamangha ni Pepe.

“Oo Don Fernando, pumunta kami dito para dakipin si Don Jose sa kasong pagdarambong....” Sambit ng punong bayan na si Elias.

“Pambihira ka talaga Elias papatayin mo ba ako sa nerbyos nyan!!! Sa susunod nga magsasabi ka nga ng dapa!” Galit na sambit ni Pepe sabay hampas ng sandong ito sa Punongbayan pagkatapos ay napapatawa ito.

“Hahaha… paumanhin Don Fernando hindi na po mauulit alam mo naman ako hahaha…” Natatawang sambit ni Elias.

“Alam ko... Pepe na lang ang tawag mo sa akin nakakatanda ang Don Fernando eh.!” Sagot ni Pepe

Magkababata sina Pepe at Elias noong ninirahan pa ito sa Barrio, subalit nagkahiwalay ng landas ang dalawa ng pag-aralin si Elias ng kanyang mga magulang sa kabihasnan.

“Natutuwa ako’t naging Punong bayan ka Elias.” Bati ni Pepe

Lumabas na rin si Madre Superyora at ang iba pa.

“Salamat Pepe, ako rin masaya ako at nakita kitang muli.” Sagot ni Elias at nakipagkamay ito okay Pepe.

“Anong ibig sabihin nito Pepe!?” Mataas na tinig ni Madre Superyora.

Nagulat si Pepe at biglang bumalik sa pagiging tsimoy.

“Ah eh... pasensya na po Madre Superyora, may bisita po tayo....” Sagot ni Pepe na hindi alam kung anong isasagot.

“Alam ko...”Malumanay na sagot ni Madre Superyora.

“Ah eh… Elias siya ang Madre Superyora dito.. ilihim mo lang ito ha!” Pakiusap ni Pepe

Nakipagkamay ang Punongbayan kay Madre Superyora.

“Maraming salamat at inayos nyo po ang kaguluhan sa kumbento, paano po namin kayo pasasalamatan?” Magiliw na sambit ni Madre Superyora.

“Wala po yun tungkulin kong paglingkuran ang aking nasasakupan at isa pa matalik kong kaibigan si Pepe.” Sagot ni Elias.

“Don Fernando este Pepe ang totoo nyan ay matagal na kitang hinanap dahil nalaman ko ang tunay mong pagkatao at ibalita sayo na sa iyo na muli ang lupaing ito na kinatatayuan ng inyong mansion. Maaari mo ng ibalik ang dating mansion” Sambit ni Elias.

Lahat ay nagulat sa rebelasyong ito.

“Pepe totoong isa kang Ibarra?” Tanong ni Father Dominic

“Mahirap ipaliwanag pero nagbalik na ang alaala ng nakaraan ko.” Sagot ni Pepe

“Anong binabalak mo Pepe ngayong nalaman mong isa kang Ibarra at ikaw ang lalaking itinakda.” Sambit ni Madre Superyora.

“Hindi na mahalaga sa akin ang panunumbalik ng mansion. Ang mahalaga sa akin ay maging tahimik at maligaya tayo sa kinatatayuan natin.” Malumanay na sagot ni Pepe.

Na sya ring ikinapanatag nang loob ng lahat.

“Salamat!!!” Maligayang sambit ni Madre Superyora at napayakap it okay Pepe.

“Wow jakpat!! Uhhmmm… ang lambot sarap yakapin hehehe….” Sambit sa sarili ni Pepe habang gumanti rin ito ng yakap sa madre.

Nang matauhan ay…

“Anong ginagawa mo Pepe?” Puna ni Madre Superyora.

“Ahh…. Eh… pasensya na po… nadala lang heee…”Sagot ni Pepe.

“Masaya na ako sa kalagayan kong ito. Isipin na lang natin na naisipan ng pamilyang Ibarra na ihandog sa mga madre ang lupaing ito bilang kanilang paaralan at sumplungan ng mga nawawala. “ Sagot ni Pepe.

“Kung gayon labis akong natutuwa at hindi ka pa rin nagbabago Pepe, ikaw pa rin ang Kababata kong pilyo.. hahaha…” Sambit ni Elias.

“Pambihira kay Elias.. wag mo naman akong ibuko…” Hampas ni Pepe.

“Pero may mga hihilingin sana ako kung maaari Elias.” Tanong ni Pepe.

“Ano po yun Pepe?” Tanong ng Punong Bayan.

“Nais kong ibalik sa dati ang lugar na ito… ibig kong sabihin ay, burahin mo sa isipan ng mga taga barrio ang nakaraan ng kumbentong ito at maging ng mansion. Burahin mo sa isipan ng lahat ang lihim ng immortalidad dito sa mansion dahil wala talaga.

Nais kong isipin ng mga tao na ang lugar na ito ay isang lugar ng kanlungan sa mga nagdurusa at mga batang pinagkaitan ng mga magulang.” Hiling ni Pepe.

“Hayaan mo Pepe matutupad ang lahat ng iyan.” Sagot ni Elias.

“At isa pa nais kong magtayo kayo ng isa pang simbahan sa baryo gamitin nyo ang kayamang nakuha nyo sa pamilyang Karnelios para itayo ito.” Pahabol na hiling ni Pepe.

“Oo matutupad, paano hindi na ako magtatagal marami pa akong aayusin. Paalam!” Pagpapaalam ni Elias.

“Maraming Salamat.” Sambit ng lahat

Ng makaalis na ang lahat ng bisita…

“MABUHAY SI DON FERNANDO!!!... MABUHAY SI PEPE!!!.” Sigaw ng mga tao sa kumbento.

Parang bayani ang pakiramdam ni Pepe sa mga oras na iyon.

“Salamat po halina’t bumalik na tayo sa normal.” Sambit ni Pepe.

Sa opisina ni Madre Superyora…..

“Magaling ang ginawa mo doon Pepe.” Sambit ni Father Dominic.

“Oo nga Papa Pepeh lalo kaming na inlab sayo!.. hihihi..” Sambit ng tatlo sabay tingin kay Madre Superyora.

“Magsitigil kayong tatlo kung ayaw nyong mawalan ng kuntil!” Sambit ni Madre Superyora.

“Uuuyy.. seselos… hihihi..” Sambit ng tatlo.

“O! Bakit ka namumula Pepe?” Puna ni Madre Superyora.

“Ah! Eh… biglang uminit po!” Palusot ni Pepe na siya pinagtawanan ng lahat liban kay madre Superyora.

“Maging seryoso na tayo… pakiramdam ko ibang-iba ka na ngayon Pepe? Ano bang nayari sayo?” Tanong ni Madre Superyora.

“Mahirap po ipaliwanag Madre Superyora pero nanaginip po ako kagabi at parang hindi po to pangkaraniwang panaginip dahil binalik nito ang nawalang alaala ko.”

“Ah.. kaya pala nang-iinit ka kagabi… at umuungol.” Sabit ni Olga.

“Akala nga namin inaapoy ka ng lagnat kaya pinatawag naming si Madre Superyora.” Dagdag ni Agnes.

“ANO!!??” gulat na sambit ni Pepe…

“Ah… eeeehh….”Sambit ni Madre Superyora na nakatingin pataas.

Nagkabukuhan na ang lahat sa nangyari kagabi at biglang tumahimik.

“Hay salamat at magiging totoo na tayo sa pagkakataong ito….” Pagbasag sa katahimikan ni Father Dominic.

“Totoo bang wala ng ritual na magaganap Pepe? Paano na nakakasiguro?” Tanong ni Father Dominic.

“Kung ako lang ang masusunod ayaw ko na sanang magkaraoon pa ng ritual at pag-aalay, pero hindi ko pa naiisip kung paano ang gagawin natin sa araw ng ritual na hindi magagalit ang dyablo at lumisan na sa lugar na ito.”Sagot ni Pepe

“Bakit Pepe hindi ba ito ang tradisyon ng inyong pamilya?” Tanong ni Father Dominic.

“Hindi, Dominic… wala sa tradisyon naming ang pumatay ng tao.” Sagot ni Pepe.

“Sa susunod na buwan darating na ang mga bagong madre at sigurado akong may mga birhen sa iyon subalit ayaw kong kunin ang kanilang pagkababae dahil lang sa ritual.” Sambit ni Madre Superyora.

Tinitigan ni Pepe si Madre Superyora hanggang makaramdam ito ng pag-iinit ng katawan ng biglang may bumulong sa kanya.

“Naalala mo ba kung paano kinakasal ang pamilya Ibarra?” Tanong ng mahiwagang tinig.

At naalala rin ni Pepe ang sinabi ng mawagang madreng nakasalubong nya.

“Ipaglaban mo ang taong mahal mo bago mahuli ang lahat….”

Biglang naalala ni Pepe ang nakaraan na parang nanaginip sya uli…

“Hindi ka pinahihintulutang pumasok” sambit ng dalawang bantay sa pintuan ng isang hardin.

Nakita nya na ang lahat ng babae ay nakasuot ng manipis na tela na kitang kita ang kanilang kahubugan.

At parang may ginaganap na kasal sa sentro ng hardin.

Nakita ko si Heraya… may ikinakasal syang dalawang tao at parehong nakahubad ito.

Nang basbasan ni Heraya ang mga ito bilang pagdeklara ng kanilang pag-aasawa ay nag halikan ang dalawang tao at pagkatapos ay binuhat ng lalake yung babae saka dinala sa altar.

Na kung saan ay hiniga nya ito at pagkatapos ay itinutok ng lalake ang kanyang kahabaan sa puke ng babae. Nagtatalik ang dalawa sa ibabaw ng altar habang ipapanood sila ng mga pamilya at mga diwata.

Napansin kong hindi na birhen ang babae subalit nararamdaman ko ang pagmamahal ng lalake dito at gayundi ang babae.

Nang labasan na ang dalawa ay bumaba sa altar ang babae at pagkatapos ay lumabas ang pitong babaeng magaganda at seksi na nakasuot ng manipis na tela.

Umakyat sa altar ang unang babae at nihubad ang kanyang saplot, pagkatapos ay humiga ito na nakabukaka.

Kitang-kita ko ang malarosas na kulay ng puke nito. Nakita ko si Heraya na sumasayaw sa paligid ng altar.

Ang lalake naman ay nakaluhod sa ibabaw ng altar at nakataas ang kamay na mukhang nagdadasal.

“Mahal na bathala!!! Inaalay naming sayo ang pagkabirhen ng babaeng ito…. Tanggapin mo ang sariwang katas ng birheng ito…. “ Dasal ng lalake

Habang ginagawa ito ng lalake ay napapatunong ng palaspas ang mga tao at diwata doon.

Ilang sandali pa ay nakita kong pinapasok na ng lalaki ang kahabaan nito sa puke ng babae at nakita kong umagos ang dugo sa puke nito na nangangahulugan na birhen ang babaeng ito.

Marahan ang pagkadyot ng lalaki sinisigurado nyang nasasarapan ang babae. Narining ko ang ungol na babae nagsisimula na itong masarapan.

Nakita ko si Heraya na tuwang-tuwa sa kanyang nakikita at ang mga diwatang nympho at nagsasaya.

Maya-maya pa ay nilabasan ang babae ay kinuha ito ni Heraya at dinala sa gitna ng mga tao sa kasal at pagkatapos nito ay sinunod ang pangalawang babae… ginawa ang parehong ritmo hanggang sa ikapitong babae.

Pagkatapos ng nakalapag na sa ginta ang pitong babae ay nagsimulang simsimin ang mga katas nito ng mga tao at diwata sa kasal… pinagpiyestahan nila ang pitong babae.

Ilang sandali pa ay nagsimulang magromansahan ang bawat isa at kasama ang pitong babae na tuwang-tuwa.

Nasaksihan ko ang maramihang pagtatalik sa hardin na iyon at ilang sandali pa ay itinulak ako papalabas ng mga bantay.

Bumalik ako sa realidad.

“Pepe.. PEPE!! Bakit ka nakatingin sa akin…..” Sigaw ni Madre Superyora….

“Ah….. alam ko nah….

Abangan…..